Radioactief jodium
De schildklier is het enige orgaan c.q. weefsel dat jodium in zich opneemt (zeggen dokters). Door jodium te fuseren met medicatie, kan men dus zeer gericht de schildklier bereiken. De bekendste methode om met jodium de schildklier te behandelen is toediening van radioactief jodium. Dit middel staat ook wel bekend als:
- Radio Actief Jodium (RAJ)
- Jodium 131
- J-131 / I-131 (iodine)
Radioactief jodium wordt met name toegediend bij een overactieve schildklier waarbij schildklierremmers niet volstaan… Maar ook bij een extreem opgezette schildklier en bij bepaalde schildkliergezwellen (tumor e.a.).
In dit artikel lees je alles over de behandeling van de schildklier met radioactief jodium…
Toepassing van radioactief jodium
RAJ wordt toegepast voor verschillende doeleinden, in verschillende doseringen. De belangrijkste toepassingsmogelijkheden voor radioactief jodium zijn:
- Jodium-opname meten (uptake-onderzoek) (Een uptake wordt gedaan om te zien hoeveel radioactief jodium nodig is om de schildklier (gedeeltelijk) uit te schakelen (=scintigrafie!)
- Schildklierweefsel uitschakelen (“De Slok”)
Hieronder lees je meer over deze twee toepassingsmogelijkheden van radioactief jodium…
- Jodium-uptake onderzoek
Voorafgaand aan “De Slok” wordt in veel gevallen een jodium-uptake onderzoek uitgevoerd. Bij een jodium-uptake wordt de werkzaamheid van je schildklier getest. Deze test is nodig als voorbereiding op “De Slok”. Men moet namelijk weten hoeveel radioactief jodium ongeveer nodig is om de bovenmatige schildklierwerking te remmen of de volledige schildklier uit te schakelen. Deze test staat ook wel bekend als:
- Schildklier retentie-onderzoek (retentie = vasthouden)
- Schildklier uptake-onderzoek (uptake = opname)
Bij een jodium-uptake onderzoek wordt een minimale hoeveelheid radioactief jodium toegediend. De schildklier zal het radioactieve jodium opnemen… Waarna middels metingen, scans en/of bloedtests de resultaten worden afgelezen. Door achteraf de straling van de schildklier te meten, kan men bepalen hoe snel en actief je schildklier is.
Er wordt niet alleen gekeken hoeveel jodium je schildklier kan opnemen, maar ook hoe snel je schildklier het jodium opneemt. Het radioactieve jodium dat niet door de schildklier wordt geabsorbeerd, verlaat je lichaam via de urine. Er wordt niet altijd een uptake-onderzoek uitgevoerd: in dat geval wordt De Slok bereid met een “standaard” of “gemiddelde” dosering RAJ.
De schildklier is een ontzettend belangrijk orgaan. Het is de thermostaat van ons lichaam en het stuurt echt élke cel van je lichaam aan!
De slok maakt schildklierweefsel kapot. Je moet jezelf afvragen of je dat wilt.
De dosis radioactief die je krijgt toegediend is altijd “bij benadering”
Ze proberen dat zo goed mogelijk te berekenen.
Het mooiste is het als de dosis exact goed is….dan reset je de schildklier. Maar dat gebeurt maar erg weinig. Dan heb je gewoon mazzel.
Is de dosis te hoog dan sterft er schildklierweefsel af en zal je schildklier te traag worden. Dit betekent dat je levenslang hormoon moet blijven slikken. Het kan een poos duren voordat je schildklier eindelijk stabiel is.
Is de dosis te laag dan slaat je schildklier weer op hol en kan je nóg een slok nemen óf alsnog het behandeltraject met medicatie inslaan.Dan begin je dus weer bij het begin en omdat de slok nog geruime tijd doorwerkt zal je schildklier moeilijker de balans vinden.
Daarbij komt dat de slok de oogziekte kan triggeren! Dat wordt vaak door artsen ontkent en gebeurt gelukkig ook niet altijd, maar ben jezelf bewust van het risico. Heb je dus al last van je ogen, kies dan nóóit voor de slok!!!
Maar wát als je de slok niet wilt?…..als het niet goed voelt?
Dan is titratie een heel veilig alternatief wat zéker het proberen waard is!
Vaak zal je stevig in je schoenen moeten staan om je arts te overtuigen, maar het is jóúw lijf! En jij bepaalt
Artsen houden zich graag aan protocollen en daarin staat: bij recidive de RAJ!
Maar regeltjes zijn er om van af te wijken…..luister naar wat je onderbuik zegt. Die laat je nooit in de steek!